Με την κυκλοφορία της OM-D E-M5 η Olympus κέρδισε το κοινό δηµιουργώντας µια µηχανή Micro 4/3 µε εξαιρετική ισορροπία µεταξύ σχεδίασης, εργονοµίας, µεγέθους και επιδόσεων. Την ίδια στιγµή όµως άφησε στον αέρα τους οπαδούς των DSLR, που είχαν ως µόνο σηµείο αναφοράς την Olympus E-5 του 2010.
H Olympus OM-D E-M1 είναι η κίνηση µε την οποία η εταιρεία σηµατοδοτεί την ένωση των δύο συστηµάτων Μicro 4/3 (mirrorless) και 4/3 (DSLR) και το τέλος της SLR αρχιτεκτονικής για την εταιρία. Είναι γνωστό ότι στην αγορά mirrorless η Olympus κατέχει σηµαντικό µερίδιο, και αρκετοί πιστεύουν ότι αντιπροσωπεύει το µέλλον των φωτογραφικών µηχανών. Έτσι η κίνηση της κατάργησης των DSLR από την Olympus είναι κάτι λογικό και αναµενόµενο.
Πρώτες εντυπώσεις
Με την OM-D E-M1 η Olympus παίρνει τα καλύτερα στοιχεία και από τους δύο κόσµους, χρησιµοποιώντ
ας ως υπόβαθρο την πετυχηµένη OM-D E-M5 και προσθέτοντας στοιχεία από τη ναυαρχίδα στα 4/3, την Olympus E-5, ώστε να καλύψει τους χρήστες των Olympus DSLR. Ο αισθητήρας
µένει στα ίδια megapixel (16) αλλά πλέον παράγεται από τη Sony και έχει ενσωµατωµένα pixel που λειτουργούν ως phase-detection σηµεία εστίασης. Με την τεχνική αυτή διευκολύνετια η προσαρµογή παλιότερων 4/3 φακών µε κανονική phase-detection εστίαση, ενώ την ίδια στιγµή οι “κανονικοί“ Micro 4/3 φακοί χρησιµοποιούν το contrast-detection σύστηµα εστίασης για το οποίο έχουν σχεδιαστεί. Η Olympus κρατάει µεν ίδια ανάλυση στο επίπεδο της OM-D E-M5, αλλά φροντίζει να αυξήσει την ποιότητα της εικόνας µε την αφαίρεση του οπτικού low-pass φίλτρου.
Το ενδεχόµενο εµφάνισης moiré καταπολεµάται µέσω του λογισµικού της µηχανής, εφόσον χρησιµοποιείται Olympus φακός. Όσον αφορά την εξωτερική σχεδίαση, οι αλλαγές προσεγγίζουν περισσότερο τη λογική των DSLR: Το µέγεθος έχει αυξηθεί, το grip που στην E-M5 ήταν extra στην E-M1 έχει πλέον ενσωµατωθεί, υπάρχουν αρκετά παραπάνω πλήκτρα και καινούριοι διακόπτες µπροστά, πάνω και στην πλάτη της µηχανής. Την ίδια στιγµή, η Ε-Μ1 είναι πλήρως αδιαβροχοποιηµένη, ακριβώς όπως η τελευταία DSLR της Olympus, η Ε-5. Επίσης, έχει PC Sync socket για χρήση µε στούντιο φλας, 1/8.000sec. µέγιστη ταχύτητα κλείστρου και 1/320sec. µέγιστη ταχύτητα συγχρονισµού φλας. Από την κληρονοµιά των mirrorless κρατάει την αρθρωτή επαφική οθόνη της E-M5, παρουσιάζει ένα ακόµα πιο βελτιωµένο (σε ανάλυση και ποιότητα) ηλεκτρονικό σκόπευτρο, ενώ έχει ενσωµατωµένο Wi-Fi καθώς και ένα πολυ-αναµενόµενο στοιχείο: focus peaking στη χειροκίνητη εστίαση.
Η Ε-Μ1 συνεχίζει την παράδοση της Olympus, µε εξαιρετική ποιότητα κατασκευής, έξυπνη σχεδίαση, πολύ καλή εργονοµία και κατανοµή όγκου/βάρους. Ο χρήστης έχει στη διάθεσή του πληθώρα εξωτερικών πλήκτρων, διακοπτών και περιστροφικών επιλογέων ώστε να ελέγξει τις ρυθµίσεις της µηχανής, καθώς και τεράστιες δυνατότητες παραµετροποίησης των περισσότερων εξωτερικών χειριστηρίων. Λείπει µόνον ένα πιο ικανοποιητικό µενού για την παραµετροποίηση, αφού το µενού της Olympus συνεχίζει να είναι χαοτικό στο συγκεκριµένο τοµέα, ειδικά για τον χρήστη που δεν είχε εµπειρία µε άλλες µηχανές της εταιρείας κατά το παρελθόν.
Χρήση
Η Ε-Μ1 ήρθε στα χέρια µας παρέα µε τον M.Zuiko 12-50mm/f3.5-6.3, ο οποίος είναι ο φακός που την συνοδεύει στο κιτ. Η αύξηση του όγκου και η ύπαρξη του γκριπ ανεβάζουν τη µηχανή (φαινοµενικά) στην κατηγορία των DSLR, αφού «κάθεται» ιδανικά στα χέρια και οποιοσδήποτε έχει χρησιµοποιήσει κατά το παρελθόν SLR νιώθει οικειότητα. Το EVF είναι υψηλής ποιότητας, µε πολύ καλή εικόνα χωρίς υστέρηση. Το ίδιο ισχύει και για την οθόνη, που λειτουργεί εξίσου καλά όσο το σκόπευτρο, µε επιπλέον δεδοµένο την δυνατότητα αφής, που αποδεικνύεται εξαιρετικό εργαλείο: O χρήστης µπορεί µε ένα άγγιγµα να εστιάσει σε οποιοδήποτε σηµείο του κάδρου και να αποτυπώσει την εικόνα. Πήραµε την αίσθηση ότι το σύστηµα εστίασης λειτουργεί ακόµα πιο γρήγορα όταν χρησιµοποιείται η λειτουργία αφής. Όχι ότι το σύστηµα εστίασης κατά τ’άλλα δεν είναι καλό – το αντίθετο: Η Ε-Μ1 έχει ένα από τα κορυφαία συστήµατα autofocus που έχει υπάρξει ποτέ σε mirrorless µηχανή. Το ίδιο ισχύει και για τον αισθητήρα, που δεν είχε κανένα πρόβληµα να ανέβει στα 5000-6400 ISO και να δώσει πλήρως αξιοποιήσιµες εικόνες. Στις δύσκολες φωτιστικές συνθήκες βοηθάει και το ενσωµατωµένο σύστηµα σταθεροποίησης, κληρονοµιά από την OMD E-M5 που παραµένει ένα από τα καλύτερα που έχουµε συναντήσει.
Μπορούµε να πούµε ότι ο συνδυασµός του εξαιρετικού αισθητήρα και του πολύ καλού συστήµατος εστίασης της Ε-Μ1, καθιστούν τη νέα m4/3 µηχανή της Olympus ως ένα άξιο ανταγωνιστή πολύ ακριβότερων APS-C και Full Frame DSLR µηχανών. Ένα από τα µεγάλα πεδία µάχης των τελευταίων ετών ήταν πάντα η απόδοση στα υψηλά ISO, και το δεύτερο η απόδοση του συστήµατος εστίασης. Γνώµη µας είναι πως πλέον οι συγκεκριµένες µάχες έχουν λήξει, αφού οι mirrorless έχουν φτάσει πολύ κοντά στα επίπεδα των DSLR. Όταν µια µηχανή σαν την Ε-Μ1 αποδίδει τόσο καλά στα υψηλά ISO, και το σύστηµα εστίασής της έχει απόκριση, ταχύτητα και ακρίβεια που µπορούν να ανταγωνιστούν στα ίσια τα phase-detection συστήµατα των DSLR, γιατί να συζητάµε ακόµα;
Φυσικά η Ε-Μ1 ως σχεδίαση Micro 4/3 έχει σηµαντικές διαφορές από τις DSLR, που όµως εναπόκεινται στην κρίση του χρήστη. Το ηλεκτρονικό σκόπευτρο και ο Micro 4/3 αισθητήρας είναι στοιχεία που έχουν πολλά πλεονεκτήµατα και ελάχιστα συγκεκριµενα µειονεκτήµατα, τα οποία ορίζονται ως µειονεκτήµατα µόνο σε συγκεκριµένα φωτογραφικά πεδία. Από την άλλη, το µικρότερο µέγεθος και βάρος καθώς και οι µικρότεροι και – λόγω πιο εύκολης σχεδίασης – καλύτεροι φακοί είναι ξεκάθαρα πλεονεκτήµατα της Ε-Μ1 απέναντι στις DSLR. Το µόνο φανερό µειονέκτηµα της mirrorless σχεδίασης ήταν πάντα η διαφορετική τεχνολογία του συστήµατος εστίασης που όµως, όπως προαναφέρθηκε, στην Ε-Μ1 έχει φτάσει σε τέτοιο υψηλό επίπεδο ώστε να ξεπεράσει τις φτηνές και mid-range DSLR και να «απειλεί» τα παραδοσιακά phase-detection συστήµατα πολύ ακριβότερων Full-Frame DSLR.
Η γνώµη µας
Η Olympus µε µια αποφασιστική κίνηση κατάφερε να ενώσει τις δυο διαφορετικές κατηγορίες των µηχανών της, εµφανίζοντας µια m4/3 mirrorless που καλύπτει πλήρως και τους 4/3 DSLR χρήστες της. Η µεγάλη αναµονή των τελευταίων για τον διάδοχο της Ε-5 τελειώνει µε µια µηχανή που κοιτάζει στο µέλλον: απουσία καθρέπτη, ηλεκτρονικό σκόπευτρο, υβριδικό σύστηµα εστίασης, πλήρης συµβατότητα µε όλους τους 4/3 και m4/3 φακούς της εταιρείας. Η γνώµη µας είναι ότι η Olympus έκανε την κίνηση που θα κάνουν πολλές ακόµα εταιρείες στο µέλλον, εγκαταλείποντας τον καθρέπτη και το οπτικό σκόπευτρο και αγκαλιάζοντας το on-chip phase detection σύστηµα εστίασης. Το µόνο πρόβληµα της ΕΜ-1 είναι ότι έχει αρκετά υψηλή τιµή και ταυτόχρονα δεν διαφοροποιείται αρκετά από την πρώτη OM-D, την EM-5, ώστε να σκεφτούν οι κάτοχοι της την αναβάθµιση. Από την άλλη, οι χρήστες της 4/3 σειράς µόλις απέκτησαν ένα µοντέλο-ναυαρχίδα που δικαιολογεί την τριετή αναµονή και µπορεί να τους ικανοποιήσει πλήρως.
ΥΠΕΡ
- Νέο συστηµα υβριδικής εστίασης που επιτρέπει καλύτερη αξιοποίηση των 4/3 φακών
- Η εργονοµία είναι λίγο πιο ραφιναρισµένη σε σχέση µε την E-M5
- Είναι άξιος διάδοχος της Ε-5, παρ’όλο που δεν είναι DSLR
ΚΑΤΑ
- Δεν έχει κάποια τροµερή αναβάθµιση σε σχέση µε την Ε-Μ5
- Απευθύνεται κυρίως στους κατόχους Olympus 4/3 DSLR.
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Ανάλυση αισθητήρα: 4608 x 3456
Αισθητήρας: CMOS 16 megapixels
Έκθεση: P, A, S, M
Διόρθωση έκθεσης: ±5 (σε 1/3 EV, 1/2 EV, 1 EV steps)
Ταχύτητες κλείστρου: 60-1/8000sec
Φωτοµέτρηση: πολυζωνική, κέντρου βάρους, µερική και σηµειακή
Σύστηµα Εστίασης: Contrast & Phase Detect,
Ισορροπία λευκού: Αυτόµατο, αυτόµατες ρυθµίσεις, preset
Ευαισθησία αισθητήρα: 100-25600
Ενσωµατωµένο φλας: Όχι
Μνήµη: SD/SDHC/SDXC
Σκόπευτρο: κάλυψη 100%, µεγέθυνση 1,48x
Οθόνη: 3” 1037Κ
Διαστάσεις: 130 x 94 x 63 mm
Βάρος: 497 gr
Αντιπροσωπεία: Intersys
Τιµή: €1.500
.jpg)
