Τρία χρόνια μετά την κυκλοφορία της πρώτης Olympus OM-D E-M5, και αφού η οικογένεια OM-D έχει μεγαλώσει αρκετά με τις E-M1 & E-M10, ήρθε η ώρα για την αναβάθμιση του μοντέλου που τα ξεκίνησε όλα. Η Olympus κράτησε ανέπαφα τα δυνατά σημεία, άνοιξε τα αυτιά της στους χρήστες και χρησιμοποίησε τις παρατηρήσεις τους για να βελτιώσει όσο το δυνατόν περισσότερο τον διάδοχο της E-M5. Τρία χρόνια είναι πολλά για τον τεχνολογικό κόσμο, και η Olympus έχει πλέον σημαντικό ανταγωνισμό στην κατηγορία των mirrorless.
Η Olympus OM-D E-M5II κάθεται αναπαυτικά στην ενδιάμεση κατηγορία μεταξύ της βασικής ΕΜ-10 και της επαγγελματικής EM-1. Και οι τρεις έχουν παρόμοιο αισθητήρα, μεγέθους 4/3 (17.3x13mm) και ανάλυσης 16Megapixel, αλλά αυτός της EM-5II είναι πιο κοντά στον αισθητήρα της EM-1 παρά στον αντίστοιχο που βρίσκεται στην ΕΜ-10 (και την παλιότερη ΕΜ-5). Ο επεξεργαστής έχει αναβαθμιστεί στον τελευταίο TruePic VII αλλά από την EM-5II απουσιάζει το on-chip PDAF σύστημα εστίασης που έχει η EM-1. Την ίδια στιγμή όμως, η ΕΜ-5 ΙΙ κληρονομεί το μηχανικό κλείστρο της EM-1 με μέγιστη ταχύτητα 1/8.000sec και προσθέτει ηλεκτρονικό κλείστρο που χρονίζεται ως 1/16.000sec. Άλλη μια σημαντική κληρονομιά από την ΕΜ-1 είναι το ηλεκτρονικό σκόπευτρο, που πλέον έχει ανάλυση 2.36m dots και μεγέθυνση 1.48x. Επίσης, το μενού της νέας μηχανής είναι πολύ πιο κοντά στην EM-1 παρά στην παλιότερη EM-5. Γίνεται φανερό πως η Olympus πέρασε πολλά στοιχεία από τη ναυαρχίδα της στο νέο μοντέλο, αλλά κράτησε στην άκρη κάποιες τεχνολογίες που θα ανέβαζαν το κόστος.
Σημαντική αλλαγή από τις προηγούμενες OM-D αποτελεί η νέα αρθρωτή οθόνη. Ενώ σε όλα τα προηγούμενα μοντέλα η Olympus είχε σχεδιάσει την οθόνη με δύο άγκιστρα και με κίνηση ως προς οριζόντιο άξονα, τώρα την επανασχεδίασε με άρθρωση στα πλάγια (rotate/swivel). Πλέον η οθόνη βγαίνει έξω από το σώμα και μπορεί να γυρίσει σε όλες τις πιθανές κατευθύνσεις, καθώς και να κλείσει, φροντίζοντας για καλύτερη προστασία κατά τη μεταφορά. Αυτό είναι πολύ θετικό για την ασφάλεια της οθόνης, αλλά κουραστικό αν κάποιος τη χρησιμοποιεί για λήψεις από ψηλά ή χαμηλά, αφού με το άνοιγμά της προσθέτει παραπάνω όγκο στην αριστερή πλευρά της μηχανής.
Εργονομία
Η Olympus είναι ξακουστή για την εργονομία και τις τεράστιες δυνατότητες παραμετροποίησης. Η ιαπωνική εταιρεία βελτιώνει σε κάθε νέο κύκλο τις μηχανές της, χωρίς να επαναπαύεται. Αυτό οδηγεί σε συνεχείς αλλαγές στα εξωτερικά χειριστήρια, που συνήθως είναι προς θετική κατεύθυνση.
Στην EM-5 II σχεδόν όλα τα εξωτερικά χειριστήρια έχουν επανασχεδιαστεί, ενώ υπάρχουν ακόμα περισσότερα παραμετροποιήσιμα πλήκτρα και δυνατότητες άμεσης εναλλαγής modes.
Ο διακόπτης On/Off έχει πάει κάτω από τη ροδέλα P,A,S,M που με τη σειρά της έχει αποκτήσει ένα έξυπνο πλήκτρο ασφαλείας, ενώ οι ροδέλες στα δεξιά έχουν αλλάξει θέση και ύψος, και έχουν για παρέα ακόμα δύο πλήκτρα, που φυσικά μπορούν να παραμετροποιηθούν.
Στην πίσω πλευρά και δίπλα στο σκόπευτρο βρίσκουμε τον εξαιρετικά χρήσιμο 1-2 διακόπτη που υπάρχει και στην Ε-Μ1, ενώ το Play πλήκτρο που υπήρχε εκεί στην EM-5, τώρα έχει μετακομίσει δεξιά κάτω από τον σταυροειδή επιλογέα. Όπως γίνεται κατανοητό, η Olympus στην EM-5 II ουσιαστικά έχει επανασχεδιάσει το μεγαλύτερο μέρος των εξωτερικών χειρισμών.
Ένα αρνητικό σημείο είναι ότι κάποια πλήκτρα είναι πολύ μικρά ή/και πολύ κοντά μεταξύ τους, με αποτέλεσμα να δυσκολεύουν τη ζωή των χρηστών με μεγάλα δάχτυλα. Οι πολύ μικρές φωτογραφικές μηχανές συνήθως αντιμετωπίζουν αυτό το πρόβλημα, όπου το μικρό τους μέγεθος μπαίνει και στα θετικά αλλά και στα αρνητικά, ανάλογα το χρήστη. Πέρα από αυτό όμως, τα πλήκτρα είναι πολύ καλά σχεδιασμένα και δίνουν την αίσθηση της στιβαρότητας.
Η Olympus OM-D EM-5 II μπορεί να είναι μικρή αλλά δε μοιάζει σε καμία περίπτωση «φτηνή». Όσον αφορά την παραμετροποίηση, μέσω του μενού ο χρήστης έχει πρόσβαση σε πρακτικά άπειρες επιλογές όσον αφορά τη συμπεριφορά της μηχανής και τα εξωτερικά χειριστήρια. Η συνολική εντύπωση που μένει από όλες αυτές τις αλλαγές και τις δυνατότητες παραμετροποίησης είναι κυρίως θετική αλλά ο νέος χρήστης ίσως μπερδευτεί στους λαβύρινθους της παραμετροποίησης. Ακόμη και παλιοί χρήστες της Olympus χρειάζονται περισσότερο χρόνο για να συνηθίσουν το νέο layout των εξωτερικών χειρισμών και τις πιθανές χρήσεις κάθε πλήκτρου.
40MP (High Resolution mode)
Η ανάλυση 16Μegapixel δεν ακούγεται τόσο εντυπωσιακή στις μέρες μας, αν και η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι χρήστες δεν χρειάζονται παραπάνω. Παρ’όλα αυτά, όταν στην αγορά κυκλοφορούν αρκετοί αισθητήρες με 24 και 36MP, η Olympus χρειαζόταν να ανταποκριθεί στην πρόκληση. Η απάντησή της ήταν τεχνολογικά ευφυέστατη. Χρησιμοποιώντας το ενσωματωμένο σύστημα σταθεροποίησης, η E-M5 II μπορεί να παράγει JPEG αρχεία 40 Megapixel. Το καταφέρνει αυτό τραβώντας διαδοχικά οκτώ (8) λήψεις, με τον αισθητήρα να μετατοπίζεται ελάχιστα κάθε φορά. Στο τέλος, οι λήψεις αυτές ενώνονται σε μια, και το αποτέλεσμα μπορεί να εύκολα να σταθεί απέναντι σε αντίστοιχη εικόνα από τους μεγαλύτερους (σε megapixel και επιφάνεια) αισθητήρες της αγοράς. Το μειονέκτημα είναι ότι κατά τη διάρκεια των οκτώ λήψεων, η μηχανή και το θέμα πρέπει να είναι εντελώς ακίνητα. Αυτό περιορίζει τη χρησιμότητα του High Resolution mode σε still life εντός στούντιο.
Οθόνη
Η νέα αρθρωτή οθόνη είναι πιο βολική για λήψεις από κάθε πιθανή γωνία αλλά αυξάνει τον όγκο της μηχανής όταν είναι ανοιχτή.
Στη χρήση
Σε πραγματική χρήση η EM-5II συνεχίζει την παράδοση της σειράς OM-D. Αφού ο χρήστης συνηθίσει ή παραμετροποιήσει τα εξωτερικά χειριστήρια και τη συμπεριφορά της μηχανής, η εμπειρία είναι… φυσική. Όλα λειτουργούν απρόσκοπτα και με την άνεση που αρμόζει σε μια τόσο προσεγμένη, και συνάμα ακριβή, μηχανή. Ο 16Megapixel αισθητήρας έχει δώσει τα διαπιστευτήριά του σε προηγούμενα μοντέλα, και διαχειρίζεται πολύ καλά τον θόρυβο στα υψηλά ISO, με αποδεκτές εικόνες ακόμα και σε ISO 6.400 ή 12.800 (αν το φως είναι επαρκές και χρησιμοποιείται ποιοτικός φακός, όπως ο Zuiko 12-40mm f/2.8 Pro).
Η εστίαση είναι πολύ γρήγορη και κλειδώνει στο θέμα χωρίς δισταγμό. Ο χρήστης μπορεί να εστιάσει οπουδήποτε στο κάδρο και να τραβήξει άμεσα μια φωτογραφία χρησιμοποιώντας την οθόνη αφής. Αρκεί ένα ακούμπημα με το δάχτυλο στην οθόνη, και η μηχανή θα ικανοποιήσει άμεσα το αίτημά του.
Η σχεδίαση της αρθρωτής οθόνης είναι πιο εύχρηστη για πολύ ιδιαίτερες γωνίες λήψης, αλλά καθυστερεί στις παραπάνω κινήσεις που πρέπει να κάνει κάποιος για να την ανοίξει, καθώς και στο ότι αυξάνει αρκετά τον όγκο της μηχανής ανοιγμένη στο πλάι. Η Olympus μάλλον είχε στο νου της πιο πολύ τους εικονολήπτες video παρά τους φωτογράφους, όταν τη σχεδίαζε. Ένα ακόμα στοιχείο προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση είναι οι αναβαθμισμένες επιδόσεις της E-M5 II στον τομέα του βίντεο, όπου πλέον υποστηρίζει εγγραφή σε 1080/60p καθώς και την επιλογή του All-I codec, με συμπίεση 77Mbps για την εγγραφή 1080/30p, ενώ το HDMI μπορεί να προμηθεύσει με ασυμπίεστο σήμα μια συνδεδεμένη συσκευή εγγραφής.
Το σύστημα σταθεροποίησης εικόνας πέντε αξόνων είναι από τα καλύτερα ανεξαρτήτως κατηγορίας, και δείχνει αισθητή βελτίωση ακόμα και σε πολύ μεγάλα εστιακά μήκη. Αν δούμε τα πράγματα από άλλη οπτική γωνία, το ενσωματωμένο σύστημα σταθεροποίησης είναι ακόμα ένα σημαντικό στοιχείο που θα γοητεύσει τους εικονολήπτες, αφού ο συνδυασμός όλων των παραπάνω δεδομένων δημιουργεί ένα αρκετά ελκυστικό πακέτο για κάποιον που χρειάζεται καλό βίντεο σε μικρό μέγεθος μηχανής. Από την άλλη, στοιχεία όπως η αθόρυβη λειτουργία, η εντυπωσιακή γκάμα επιλογών σε όλες τις πιθανές φωτογραφικές λειτουργίες της μηχανής (από το HDR, τα picture styles, τις επιλογές burst mode και timer, μέχρι το High Resolution mode), το μικρό μέγεθος και η μεγάλη γκάμα φακών Micro 4/3 κάνουν την Olympus OM-D E-M5 II μια πολύ καλή επιλογή. Eίναι μια μηχανή που κουβαλάς εύκολα και άνετα μαζί σου για να καλύψεις κάθε πιθανή φωτογραφική κατάσταση.
Η γνώμη μας
Όπως η σειρά OM-D δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις στον φωτογραφικό κόσμο, έτσι και η E-M 5 II είναι εξαρχής σίγουρο πως θα ικανοποιήσει και τον πιο απαιτητικό χρήστη με τις επιδόσεις της σε όλους τους φωτογραφικούς τομείς. Οι αλλαγές από το προηγούμενο μοντέλο είναι κυρίως για χάρη του βίντεο, που έχει γίνει το νέο πεδίο μάχης των φωτογραφικών εταιρειών. Νέα σχεδίαση οθόνης, νέα codecs συμπίεσης βίντεο, βελτιωμένο σύστημα σταθεροποίησης εικόνας, όλα αυτά είναι στοιχεία που δείχνουν ότι η Olympus παίρνει πλέον πολύ πιο σοβαρά την «υβριδική» κατηγορία “photo/video camera”, αν και δεν έχει υλοποιήσει ακόμα το video 4Κ που συναντάμε σε κάποια ανταγωνιστικά μοντέλα. Ταυτόχρονα, το High Resolution mode δείχνει ότι η Olympus αναγνωρίζει την ανάγκη για μεγαλύτερες αναλύσεις, ειδικά σε επαγγελματικές χρήσεις studio.
Η OM-D E-M5II προσπαθεί να τα κάνει όλα και, δεδομένων των συνθηκών, τα καταφέρνει πολύ καλά. Αν είχε τιμολογηθεί πιο οικονομικά, θα ήταν μια καταπληκτική περίπτωση. Στην τιμή που κυκλοφορεί όμως, αντιμετωπίζει σημαντικό ανταγωνισμό από mirrorless μηχανές άλλων εταιρειών αλλά και από τις ομόσταυλες ΟΜ-D E-M10 & Ε-Μ1.
ΥΠΕΡ
- Μικρό μέγεθος
- Eντυπωσιακή ποιότητα κατασκευής
- Πολύ καλή απόδοση αισθητήρα
- Εντυπωσιακό High Resolution mode με 40Megapixel (JPEG)
- Τα 16MP μοιάζουν λίγα σε σχέση με τον ανταγωνισμό
ΚΑΤΑ
- Τα 16MP μοιάζουν λίγα
- Το High Resolution mode χρησιμεύει μόνο σε studio still life
- Μάλλον υψηλή τιμή
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ
Ανάλυση αισθητήρα: 17,2 megapixels
Αισθητήρας: Micro Four Thirds (2x Crop Factor)
Καθαρισμός αισθητήρα: Ναι
Έκθεση: P, A, S, M, Auto,
Διόρθωση έκθεσης: +_3 stop σε βήματα του 1/3 stop.
Ταχύτητες κλείστρου: 60’’-1/8000sec
Φωτομέτρηση: πολυζωνική, κέντρου βάρους, μερική και σημειακή
Εύρος Φωτομέτρησης: ΕV 2 έως 20 σε ISO 100
Σύστημα Εστίασης: 81 σημείων
Εύρος λειτουργίας AF: -3-18 EV
Ισορροπία λευκού: Αυτόματο, αυτόματες ρυθμίσεις (7), χειροκίνητη ρύθμιση σε Kelvin και Custom
Ευαισθησία αισθητήρα: 100- 25600 ISO
Drive: 10 καρέ/ sec
Ενσωματωμένο φλας: Ναι G.N. 9.1m (ISO 100)
Μνήμη: SD Memory Card (SDHC, SDXC, UHS-I, II)
Φορμά: JPEG και RAW
Σκόπευτρο: κάλυψη 100%, μεγέθυνση 1,3x
Οθόνη: 3ιντσών με 1.037.000 κουκίδες
Τροφοδοσία: BLN-1 Li-ion
Διαστάσεις: 123.7×85× 44.5 mm
Βάρος: 469 gr.
Αντιπροσωπεία: Zegetron
Τιμή: €1149 (μόνο σώμα)
Hi Res mode
Και 40 (JPEG) και 64 (RAW) Μegapixel από αισθητήρα Micro 4/3!
Την πρώτη γεύση από την ιδέα της επαύξησης ανάλυσης είχαμε συναντήσει χρόνια πριν, στην αυγή της νέας χιλιετίας. Συγκεκριμένα το 2000, μια εποχή που οι ψηφιακές πλάτες ήταν ακόμη στα σπάργανα και πετύχαιναν ανάλυση μόλις 6Megapixel ενώ οι DSLR περιορίζονταν στο 1 και 2Megapixel, η ελβετική Sinar σε συνεργασία με την Jenoptik εφηύραν τη Sinarback 23HR που με 16 διαδοχικές λήψεις ανέβαζε το στάνταρ στα 192Μegabyte και μάλιστα με βάθος χρώματος 16bit. To 2011, με παρόμοιο σκεπτικό η Hasselblad H4D-200MS ανέβασε σε δυσθεώρητα ύψη την ανάλυση εφαρμόζοντας την μικρομετρική μετατόπιση του αισθητήρα 50MP σε τετραπλή λήψη ατα 200MP και το μέγεθος κάθε αρχείου στο 1,2Gigabyte! Εδώ τίθεται το ερώτημα: Πώς λειτουργεί η τεχνολογία της Olympus που δίνει 40Megapixel (αποκλειστικά σε στατικά θέματα); Κατ’αρχήν στηρίζεται στη δυνατότητα μικρομετρικής, απόλυτα ελεγχόμενης ως προς την ακρίβεια, μετατόπισης του αισθητήρα Micro 4/3 με βήμα 1/2pixel (όταν κάθε pixel έχει μέγεθος μόλις 3,7nm). Σημειωτέον ότι ο ίδιος μηχανισμός ενεργπποιείται και για την σταθεροποίηση 5 αξόνων που δρα τόσο αποτελεσματικά στην αντιμετώπιση του “κουνήματος” (camera shake). Στο προκείμενο η μηχανή εκτελεί μια σειρά οκτώ διαδοχικών λήψεων εκ των οποίων οι τέσσερις πρώτες μετατοπίζουν τον σένσορα κατά ένα pixel κυκλικά και δεξιόστροφα. Με τον τρόπο αυτό βγάζει καθαρή αναπαραγωγή χρώματος χωρίς interpolation αφού σε κάθε σημείο περνάνε και τα τρία χρώματα RGB (το τέταρτο είναι το Green=πράσινο που πάει διπλό στη διάταξη Bayer). Eτσι καταγράφεται όλη η χρωματική πληροφορία για κάθε σημείο. Η επόμενη τετράδα λήψεων γίνεται με μετατόπιση κατά 1/2pixel που θεωρητικά τουλάχιστον αυξάνει την πληροφορία (megapixel) 4 φορές. Το JPEG που προκύπτει από τη συνένωση των αρχείων έχει ανάλυση 40Μegapixel (7296×5472)αλλά το RAW αρχείο αρκετά μεγαλύτερο (9216×6912) δηλ. ακριβώς τετραπλάσιο, που σημαίνει ότι στο συμπιεσμένο αρχείο εφαρμόζεται κάποια τεχνική υποδειγματοληψίας (downsampling).
Επειδή η όλη διαδικασία διαρκεί μερικά δευτερόλεπτα, απαιτείται πολύ σταθερή έδραση και της μηχανής πάνω σε βαρύ και ακλόνητο τρίποδο και του κυρίως αντικειμένου. Πχ. Ένα ανοικτό παράθυρο που σχηματίζει ρεύμα αέρα θα μπορούσε να καταστρέψει μια λήψη με λουλούδια όπως
στο παράδειγμα.
Είχαμε μόνο μια σύντομη ευκαιρία να δοκιμάσουμε στο στούντιο το Hi Res Shot λόγω πολύ περιορισμένου χρόνου της δοκιμής. Η λήψη έγινε σε RAW format και αξιοποίηση του Raw converter του πρόσφατου Lightroom 6 όπως περιέχεται στο Creative Cloud. Η λογική μας ήταν να δούμε την full ανάλυση 64Megapixel του RAW σε σχέση με τα 40MP του JPEG. Παραθέτουμε τα σχετικά δείγματα αλλά πιστεύουμε ότι για τελικη διαμόρφωση άποψης θα χρειαστεί να επανέλθουμε μόλις γίνει διαθέσιμο ξανά δείγμα της μηχανής από τη νέα αντιπροσωπεία Zegetron.
.jpg)
