Η προώθηση των APS–C μοντέλων EOS–R όπως R7, R10, R50 και R100 με την “κανονική” μοντούρα RF των full frame σωμάτων EOS R έφερε, κατά τα αναμενόμενα, την σταδιακή κατάργηση της μοντούρας EOS–M. Το σύστημα αυτό με τη μοντούρα EF–M, ποτέ δεν έφερε την μαζική επιτυχία που προσδοκούσε η ιαπωνική εταιρία και από χρόνια υποστηριζόταν με μισή καρδιά, παρ ότι συμπεριλαμβάνονταν και μερικά πολύ καλά μοντέλα όπως η εξαιρετική EOS M6 II. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Canon Japan διακόπτεται οριστική η παραγωγή αλλά και η πώληση στην Ιαπωνία, κάτι που σημαίνει τη σταδιακή διακοπή πωλήσεων και στις υπόλοιπες αγορές, ενώ προφανώς θα εξακολουθήσουν να διατίθενται από το στοκ όσα κομμάτια υπολείπονται.
To πρώτο μοντέλο της σειράς ήταν η Canon EOS M (2012) προοριζόμενη να ανταγωνιστεί κυρίως τη σειρά NEX της Sony και δευτερευόντως τις Micro 4/3 από τα εργοστάσια της Olympus και Panasonic. Όμως δέχθηκε πολλές κριτικές για την τελείως “ερασιτεχνική” ταυτότητα με ελάχιστα χειριστήρια που ταίριαζε αποκλειστικά σε entry level. Σταδιακά η Canon εμπλούτισε το σύστημα με πιο προχωρημένα μοντέλα (EOS M5 & M6)αλλά ποτέ δεν αποτίναξε το στίγμα της μη ολοκληρωμένης προσπάθειας αφού δεν πλαισιώθηκε και με πλήρη γκάμα φακών. Η παρουσίαση της EOS R (2018) αποτέλεσε και την υπόγεια παραδοχή ότι η Canon είχε σφάλει να μην προχωρήσει πρώτα σε full frame. H δε παρουσίαση των μοντέλων EOS R7 και R10 (2022) αποτέλεσε το τελειωτικό κτύπημα αφού ήταν πια σαφές ότι ο εσωτερικός ανταγωνισμός ήταν τόσο ισχυρός (με τη μοντούρα RF–S ειδική για APS–C) ώστε κανείς λογικός φωτογράφος δεν θα επένδυε πλέον σε EF–M.
.jpg)
