Μπορεί να δοθεί πραγματικά απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα; Μάλλον είναι αμφίδρομη. Καταρχήν, μπορεί να κοιτάζουμε τους νικητές από έναν ανάλογο διαγωνισμό μιας μεγάλης και δημοφιλούς φωτογραφικής πλατφόρμας, όπως είναι το LensCulture, αλλά σε καμία περίπτωση δεν προκύπτουν έτσι οι καλύτεροι. Σαφώς οι διαγωνισμοί προτείνουν, προβάλλουν και αναδεικνύουν νέα ταλέντα ή καταξιωμένους φωτογράφους, αλλά υπάρχουν κι άλλοι εκεί έξω.
Οι διοργανωτές αναφέρονται σε μία ενδιαφέρουσα διαφορά στις εικόνες των συμμετεχόντων φέτος: στην πλειοψηφία των φωτογραφιών, παρόλο που ήταν όντως από τους δρόμους πόλεων, οι άνθρωποι βρίσκονταν σε αποστάσεις και σε χώρους κοινωνικής απόστασης, λόγω covid.
H φωτογραφία δρόμου πάντοτε αποτύπωνε την ροή των πραγμάτων, της πραγματικής, καθημερινής ζωής των ανθρώπων. Άρα συνεχίζει το κοινωνικό και καταγραφικό έργο της μέχρι και σήμερα και μας το αποδεικνύουν διαγωνισμοί όπως αυτός του LensCulture.
Από την Σεούλ στο Σίδνεϊ, το Ρίο στο Μανχάταν, την Κωνσταντινούπολη στην πόλη Γιανγκούν – ταλαντούχοι φωτογράφοι δείχνουν τους καθημερινούς τους τόπους και τους απαθανατίζουν με φως, σκιά, χρώμα, δράμα, γοητεία, αλλά συχνά και με αίσθηση του χιούμορ.
Οι έξι νικητές, οι επτά κριτές και οι 25 φιναλίστ προέρχονται από 19 χώρες, από τέσσερις ηπείρους, προσφέροντάς μας μοναδικές προοπτικές για το πώς φαίνεται ο κόσμος σε αυτήν την πρωτοφανή στιγμή της ζωής μας.
Πληροφορίες: www.lensculture.com
.jpg)
