Θα έτριζαν τα κόκαλα του ιδρυτή της Κοdak George Eastman, αν έβλεπε στο Kodak Theatre την παραπάνω σκηνή! Αν πάλι ζούσε είναι σίγουρο ότι δεν θα άφηνε ποτέ να φθάσουν τα πράγματα για την φωτογραφική βιομηχανία στο σημερινό χαμηλό σημείο…
Υπάρχει άραγε χρόνος η φωτογραφική βιομηχανία να κερδίσει το χαμένο έδαφος;
Στο άλλοτε κραταιό Kodak Theatre και νυν Dolby Theatre του Λος Άντζελες παίχτηκε το τέλος του δράματος. Εκεί όπου για ολόκληρες δεκαετίας δέσποζε η Kodak, παραδοσιακό σύμβολο της φωτογραφικής βιομηχανίας, οι Κορεάτες ύψωσαν θριαμβευτικά τη σημαία της Νέας Εποχής στη φωτογραφία. Τα smartphones.
Το περίφημο πλέον selfie των πιο διάσημων ηθοποιών του Hollywood με το νέο Samsung Galaxy Note 3 στη διάρκεια της τελετής απονομής των βραβείων Oscar, σηματοδότησε την επικυριαρχία των smartphones επί των “παραδοσιακών” τρόπων φωτογράφισης. Φυσικά δεν είναι μόνη η Samsung που πρωτοπορεί και καινοτομεί σ’ αυτόν τον τομέα. Η Apple με τα iPhone διατηρεί το προβάδισμα σε γόητρο αλλά σε επίπεδο συμβολισμών η Samsung μ’ αυτή της την καθόλου τυχαία ενέργεια κέρδισε τη μεγάλη μάχη των εντυπώσεων. Είναι μεγάλο επίτευγμα, μεστό σε νοήματα για τα smartphones να δηλώσουν τόσο ηχηρά την χρηστική τους αξία στο Βασίλειο της βιομηχανίας του θεάματος και της εικόνας.
Δε θα σταθώ στο παρασκήνιο της άριστα οργανωμένης και πολύ καλά στοχευμένης διαφημιστικής προβολής της Samsung που δαπάνησε για την βραδιά των Oscar ούτε λίγο ούτε πολύ 20 εκ. δολάρια για την αγορά τηλεοπτικού διαφημιστικού χρόνου. Ούτε στα 3 εκ. retweets της παρουσιάστριας Ellen De Generes που κράσαρε για 20 λεπτά το Twitter.
Θα ήθελα απλά και μόνον να σχολιάσω τον τρόπο με τον οποίο έχει μέχρι σήμερα αντιδράσει η παραδοσιακή φωτογραφική βιομηχανία στην επέλαση των smartphones που έχουν φέρει τα πάνω κάτω στην φωτογραφική αγορά.
Γιατί άραγε έχουν αποδεχθεί μοιρολατρικά οι ιαπωνικοί φωτογραφικοί κολοσσοί όπως η Canon, η Nikon, η Fujifilm, η Olympus κ.α. την επικυριαρχία των smartphones; Γιατί έχουν παραδώσει την τεράστια σε τζίρους αγορά της consumer/καταναλωτικής φωτογραφίας σε άλλους; Υπάρχει ακόμα χρόνος αντίδρασης και αντεπίθεσης με άλλου είδους προϊόντα, καθαρά φωτογραφικά (αν υφίσταται ακόμη κάτι τέτοιο…) ή το παιχνίδι έχει πλέον χαθεί;
Αν προσπαθήσουμε να καταγράψουμε ψύχραιμα τις κινήσεις των παραδοσιακών φωτογραφικών εργοστασίων, θα δούμε ότι δεν έχουν μείνει άπραγα. Για παράδειγμα, έχουν προσανατολίσει την παραγωγή τους σε μηχανές που ενσωματώνουν νέες λειτουργίες και εύκολη διασύνδεση με τα social media. Σε μηχανές που δίνουν ασύλληπτα καλή ποιότητα εικόνας αδιανόητη για μόλις πριν λίγα χρόνια. Που είναι αδιάβροχες για χρήση σε δύσκολες καιρικές συνθήκες και σχετικά φθηνές. Όμως…
Πόσοι θα αγοράσουν όλες αυτές τις βαριές μηχανές; Πόσοι θα κουβαλήσουν όλους αυτούς
τους ογκώδεις και πανάκριβους τηλεφακούς;
Πόσοι θ’ αγοράσουν όλες αυτές τις – είναι αλήθεια κομψές – retro μηχανές που δεν λένε απολύτως τίποτα στους νέους που γεννήθηκαν με το κινητό στο προσκέφαλο;
Που πήγαν τα status symbol της φωτογραφίας που γνωρίσαμε; Η Leica στον ώμο των πιο διάσημων φωτογράφων, οι πιο γνωστοί ηθοποιοί του Hollywood σε ρόλο δυναμικών φωτορεπόρτερ – πρωταγωνιστές σε ταινίες που έσπαγαν ταμεία,
οι φημισμένοι φωτογράφοι μόδας να αποθεώνονται από τα media;
Γιατί η γνωστή μας φωτογραφική βιομηχανία (η Sony έχει κάνει κάποιες προσπάθειες αλλά δεν φθάνουν…) δεν έχει δώσει μέχρι σήμερα σημάδια προσέγγισης του κοινού των smartphones;
Γιατί επιταχύνουν με την απραξία τους την κυριαρχία των smartphones στον φωτογραφικό κλάδο;
Ποιος τους έχει διαβεβαιώσει ότι θα κρατήσουν στο μέλλον έστω την συγκριτικά πολύ μικρή αγορά της επαγγελματικής φωτογραφίας και ότι η επόμενη γενιά smartphone δεν θα την διεμβολίσει κι αυτή;
Πολλοί διεθνείς αναλυτές θεωρούν ότι η ύψωση της σημαίας των smartphones της Samsung επί αμερικανικού εδάφους, βαθιά στην καρδιά του συμβόλου της βιομηχανίας του θεάματος και της εικόνας, θα αφυπνίσει τους εν υπνώσει Ιάπωνες.
Αν και τον Σεπτέμβριο στην Photokina δεν δούμε νέα, υβριδικά προϊόντα στο πνεύμα της εποχής με την υπογραφή της Canon, της Nikon, της Olympus και όλων των άλλων παραδοσιακών εργοστασίων, ο πόλεμος έχει οριστικά χαθεί με ότι αυτό συνεπάγεται για τον φωτογραφικό κλάδο που μέχρι σήμερα ξέραμε.