…ο φάκελος συνεχίζει να μένει ανοικτός μετά από δική σας απαίτηση
ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΑΠΟΨΗ
Σήμερα φιλοξενούμε την τοποθέτηση του τακτικού μας Αναγνώστη και φίλου της στήλης, Άρη Χριστόπουλου. Εστιάζει στο πόσο απαραίτητη είναι η πολύπλευρη εκπαίδευση για τον σύγχρονο επαγγελματία φωτογράφο στην οποία συχνά υπερέχουν κάποιοι ερασιτέχνες…
Δείτε τις πέντε πρώτες αναφορές στο θέμα: : 1η επιστολή, 2η επιστολή, 3η επιστολή, 4η επιστολή & η άποψή μας
Αγαπητέ Τάκη,
Παρακολουθώ το θέμα «Η άλωση της φωτογραφίας» και θα ήθελα πριν κλείσει να τοποθετηθώ.
Βλέπω ότι υπάρχει μεγάλη αγωνία, από την πλευρά των επαγγελματιών, για την τεχνολογική εξέλιξη του μέσου που καθιστά πιο εύκολη την λήψη φωτογραφιών.
Εάν οι επαγγελματίες πιστεύουν ότι ο ρόλος τους όλα τα προηγούμενα χρόνια ήταν μια φωτογραφία με σωστή εκφώτηση και τίποτα άλλο, τότε φοβάμαι ότι η έννοια του επαγγελματία φωτογράφου θα εκλείψει πολύ σύντομα.
Η παραπάνω προϋπόθεση, αν και αυτονόητη, έρχεται τελευταία σε μια σειρά άλλων παραγόντων που ξεχωρίζουν την επαγγελματική λήψη από την ερασιτεχνική.
Το ποζάρισμα, το καδράρισμα, το timing, η σωστή χρήση του φωτός, φυσικού ή τεχνητού ή μίξη των δύο, το συναίσθημα και πολλά άλλα που πρέπει να ενσωματώνονται σε μια σωστή λήψη δεν είναι κάτι που κατέχει ο καθένας. Δυστυχώς διαπιστώνω, ψάχνοντας σε site πολλών επαγγελματιών, ότι δεν τα κατέχουν ούτε αυτοί, σε αντίθεση με κάποιους, λίγους από τους αλεξιπτωτιστές που τα κατέχουν, έστω και εν μέρει.
Αναφέρεις κάποια ονόματα μεγάλων φωτογράφων στην απάντηση της επιστολής 3. Θα τρόμαζαν ποτέ αυτοί από την επέλαση των αλεξιπτωτιστών; Όχι φυσικά.
Αντίστοιχα υπάρχουν και σήμερα κάποιοι φωτογράφοι γάμου, ίσως όχι τόσο βαριά ονόματα, αλλά πολύ αξιόλογοι, που δεν νομίζω ότι τους απασχολεί το θέμα των αλεξιπτωτιστών και αν κρίνω από αυτά που άκουσα από τους ίδιους στην τελευταία Photovision, οι δουλειές τους πάνε μια χαρά, σε σχέση πάντα με τα οικονομικά δεδομένα της εποχής.
Μήπως λοιπόν ο επανακαθορισμός του επαγγέλματος αφορά όσους επαγγελματίες ανησυχούν, οι οποίοι θα πρέπει να βελτιώσουν τις γνώσεις τους και τις δεξιότητές τους και να αναδείξουν την φωτογραφία ξανά σαν τέχνη και όχι σαν ένα σωστά εκφωτισμένο snapshot;
Μόνο τότε ο υποψήφιος πελάτης θα δει διαφορά και λόγο να προτιμήσει τον επαγγελματία σε σχέση με τον αλεξιπτωτιστή.
Ας το σκεφτούν σοβαρά αυτό, όσοι ανησυχούν ότι θα χάσουν τη δουλειά τους.
Άρης Χριστόπουλος
Χαλάνδρι
Το σχόλιό μας
Από τη στιγμή που υπάρχει ενδιαφέρον αγαπητέ Άρη, ασφαλώς και η στήλη θα παραμείνει ανοιχτή για να φιλοξενήσει κι άλλες απόψεις. Θα σταθώ σ’ ένα σημείο των λεγομένων σου το οποίο θα επεκτείνω περισσότερο. Οι τεχνολογικές αλλά κυρίως οι αισθητικές εξελίξεις τρέχουν με φρενήρεις ρυθμούς. Ο “μέσος” επαγγελματίας δεν έχει χρόνο να ενημερωθεί. Τρέχει κάτω από το βάρος των διαφόρων καθημερινών του υποχρεώσεων για να κρατήσει ζωντανή την επιχείρησή του, να φροντίσει την οικογένειά του. Και μένει πίσω. Το έχουμε παρατηρήσει σε όλες σχεδόν τις διοργανώσεις της Photovision, πόσο διψάει για επιμόρφωση από το μεγάλο ενδιαφέρον για ποιοτικά σεμινάρια. Η περίφημη διά βίου εκπαίδευση πρέπει κάποια στιγμή να απασχολήσει πολύ σοβαρά φορείς, σωματεία, σχολές και πανεπιστήμια.
T.T.
.jpg)
