Μιας και ολοκληρώνεται η προεκλο-γική περίοδος καλό θα ήταν να ακουστεί κι αυτό. Ότι δηλ. πέραν των βαρύγδουπων αναφορών του τύπου “θα δoθεί ιδιαίτερο βάρος στην αξιοποίηση της πολιτιστικής μας κληρονομιάς κλπ. κλπ.” στα κυβερνητικά προγράμματα όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων δεν υπάρχει απολύτως καμία συγκεκριμένη αναφορά στη φωτογραφία. Δεν θάπρεπε;
Δικαιολογημένα κάποιοι θα πουν: “Εδώ ο κόσμος χάνεται με τη φωτογραφία θα ασχοληθούν τα κομματικά επιτελεία;” Όταν κάτι τέτοιο λέγεται από ανθρώπους εκτός φωτογραφικού χώρου το καταλαβαίνω. Όταν όμως τέτοιες απόψεις υποστηρίζονται από επαγγελματίες του κλάδου, ειλικρινά εκπλήσσομαι.
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό τι εννοώ επιτρέψτε μου να θέσω, έτσι χωρίς σειρά, ορισμένα ερωτήματα:
• Πραγματοποιούνται ναι ή όχι πολλά και αξιόλογα φεστιβάλ και εκδηλώσεις για τη φωτογραφία στη χώρα μας;
• Δραστηριοποιούνται ναι ή όχι πληθώρα φωτογραφικών λεσχών & σωματείων;
• Έχουμε διασφαλίσει την συντήρηση και αξιοποίηση της φωτογραφικής μας κληρονομιάς;
• Έχουμε Μουσείο Φωτογραφικής τεχνολογίας;
• Έχουμε σχεδιάσει ως χώρα πολιτική ενίσχυσης και προβολής των ταλαντούχων φωτογράφων μας;
• Έχουμε πρόγραμμα ενίσχυσης της φωτογραφικής ιστορικής έρευνας;
• Υπάρχει σύμβουλος, επιτροπή ή τέλος πάντων κάποιος φορέας που να αξιολογεί, να γνωμοδοτεί και να ενημερώνει σοβαρά τον αρμόδιο υπουργό για θέματα του φωτογραφικού χώρου;
• Έχουμε λύσει όλα τα ζητήματα που αφορούν στην παροχή φωτογραφικής παιδείας και μόρφωσης;
• Έχουμε λύσει το θέμα της δια βίου επιμόρφωσης των επαγγελματιών φωτογράφων;
• Έχουμε θεσπίσει κριτήρια, εξετάσεις ή τέλος πάντων κάποιο είδος αξιολόγησης για να μην μπορεί ο κάθε τυχάρπαστος να δηλώνει φωτογράφος και ν’ ανοίγει μαγαζί;
• Έχουμε άραγε μελετήσει τις επιπτώσεις της ψηφιακής τεχνολογίας και τις μελλοντικές προοπτικές του φωτογραφικού επαγγέλματος;
Σταματάω κάπου εδώ για να μην γίνομαι κουραστικός και γκρινιάρης. Θα ήθελα όμως κλείνοντας να διευκρινίσω: Όταν λέω εθνική πολιτική για την φωτογραφία δεν εννοώ σε καμιά περίπτωση ένα ασφυκτικό κρατικοδίαιτο, κομματοποιημένο, ‘’προοδευτικό’’ (…), αντιπαραγωγικό και κατευθυνόμενο πλαίσιο που θα σκοτώνει κάθε πρωτοβουλία, που
θα μας ταλαιπωρεί με τη γραφειοκρατία και με τους ‘’ημετέρους’’! Αν προκύψει κάτι τέτοιο καλύτερα να μην έχουμε τίποτα!
Εννοώ μία ανοιχτή, αξιοκρατική δομή που θα ενθαρρύνει πρωτοβουλίες, που θα αξιολογεί σοβαρές προσπάθειες, που θα χρηματοδοτεί βιώσιμες ενέργειες και δράσεις στον χώρο. Πολυτέλειες; Όνειρα θερινής νυκτός όλα αυτά; Το πιο πιθανό… Ας ελπίσουμε ότι η κυβέρνηση που θα προκύψει μετά τις εκλογές να ασχοληθεί σοβαρά και με τα προβλήματα του φωτογραφικού κλάδου. Σε κάθε περίπτωση θα είμαστε εδώ να τα θυμίζουμε.